Si duhet t’i informojmë fëmijet tanë për seksualitetin? Edukata seksuale, epshi e pubertiteti sipas fesë Islame
Burri dhe gruaja …
Të dy kanë karakteristika seksuale të veçanta për ta. Nevojat seksuale që arrijnë kulmin gjatë moshës së pubertetit, problemet seksuale, martesa dhe familja, rregullat që duhet të ndiqen për të pasur një jetë të kënaqshme seksuale në martesë, shtatzëni dhe lindje, shëndetin trupor dhe shpirtëror të fëmijës, pahijshmëri dhe botime të pahijshme, marrëdhënia burrë-grua në shoqëri …
Këto janë titujt kryesorë të jetës seksuale tek njerëzit.
Ne jetojmë në një epokë në të cilën çështjet seksuale shfrytëzohen tepër.
Nga njëra anë, jeta seksuale konsiderohet si një tabu e mbuluar me vepra të turpshme … Nga ana tjetër, ekziston një trend i ekzibicionizmit që sfidon kufijtë e privatësisë … Rezultati i kësaj situate kontradiktore është mbizotërimi i plotë i anarkisë në jetën seksuale. Pastaj, nevoja për një edukim seksual të bazuar në burime fetare dhe shkenca bashkëkohore është tepër urgjente për t’u injoruar.
Cili është vendi i çështjeve seksuale në jetën njerëzore? Cilat janë gjërat që duhet të dimë për jetën seksuale? Si mund të mbrohemi nga bombardimet negative të mediave? Cilat gjëra janë të drejta? Cilat gjëra nuk janë në rregull? Si mund të kuptohen me të vërtetë konceptet e thawab (shpërblimit), turpit, mëkatit?
Seksualiteti është një pjesë e jetës sonë. A nuk thuhet më poshtë në librin tonë të lartësuar? Ne ju krijuam nga një palë e vetme (një mashkull dhe një femër). Në shumë vargje, vihen në dukje marrëdhëniet biologjike dhe psikologjike të bashkëshortëve.
Ekzistojnë disa nevoja themelore shumë të rëndësishme që janë të natyrshme në natyrën tonë: Të hash dhe të pish, strehim, gjumë, seksualitet, etj …
Dëshira seksuale (epsh, kënaqësi seksuale) e cila quhet ndryshe “epsh” është një nga bazat biologjike të nevojës së krijuar tek burrat dhe gratë për të qenë së bashku.
Le të dëgjojmë ajetin 21 të kapitullit ar-Rum: Dhe nga faktet (e madhërisë së) e Tij është që për të mirën tuaj, Ai krijoi nga vetë lloji juaj palën (gratë), ashtu që të gjeni prehje tek ato dhe në mes jush krijoi dashuri dhe mëshirë. Në këtë ka argumente për njerëzit që mendojnë.
Pronari i Pallatit të Trupit, i cili plotëson të gjitha nevojat e secilës qelizë në nivelin mikrokozmik, përfshirë elektronet përmes një plani të imët, ka përmbushur të gjitha nevojat e njeriut bazuar në disa urdhra. Ky urdhër, i cili bazohet në dy kritere themelore (hallall dhe haram) që na ka dhënë feja jonë, na siguron kushtet që e bëjnë njeriun paqësor në të gjitha aspektet.
Meqenëse nevojat dhe dëshirat fetare janë të pranishme në natyrën e njeriut, dhe meqenëse burrat priren nga gratë dhe gratë nga burrat, është një gjë e shëndetshme dhe e domosdoshme t’i plotësosh ato ndjenja në mënyrë të ligjshme në një mjedis familjar.
Feja jonë i jep rëndësi të madhe martesës; shumica e urdhrave dhe ndalimeve që rregullojnë jetën seksuale përcaktohen bazuar në këtë kriter themelor.
Ndalimi i gjërave si kurvëria, homoseksualiteti, heqja dorë nga seksi në martesë, tredhja, shikimi i të tjerëve me epsh, etj janë disa nga parimet që synojnë të kënaqin në mënyrë legjitime ndjenjat seksuale përmes martesës.
Marrëdhënia legjitime seksuale konsiderohet si adhurim sepse plotësimi i nevojave seksuale në një vetëdije të skllavërisë ndaj Allahut dhe në përputhje me parimet e imponuara nga Ai është një nga kushtet më të rëndësishme të lumturisë.
SIDA është një shembull i mirë në lidhje me llojet e rreziqeve që mund të shkaktojnë devijime në jetën seksuale.
A është i nevojshëm edukimi seksual?
A nuk është farz të mësosh urdhrat dhe ndalimet e Islamit për çdo mysliman të arsyeshëm duke filluar që nga mosha e pubertetit? Pa dyshim, saktësia e disa llojeve të adhurimit varet nga njohja e tyre dhe praktikimi i tyre. A mund të jetë e shëndoshë jeta e adhurimit pa e ditur se kur është e nevojshme të bëhet gusël? Pastaj, informacioni seksual duhet të mësohet nga burimet e vërteta.
Fëmijët fillojnë të kuptojnë ndryshimet seksuale duke filluar nga mosha dy ose tre vjeç. Ndërgjegja seksuale fillon të qetësohet me moshën e pubertetit.
Në fakt, edukimi seksual duhet të fillojë që në lindje. Djemtë dhe vajzat duhet të arsimohen ndryshe për sa i përket shumë çështjeve, nga veshjet te qëndrimet dhe nga lojërat te lodrat. Profeti ndryshoi veshjen e verdhë me të cilën Hazret Hasani ishte mbështjellë kur lindi me një të bardhë, duke tërhequr vëmendjen për diferencimin e ngjyrës.
Edukimi seksual ndjek një kurs që intensifikohet në përputhje me rritjen dhe zhvillimin e fëmijëve. Eshtë më e përshtatshme që vajzat të arsimohen nga nënat e tyre dhe për djemtë nga baballarët e tyre.
Qëllimi i edukimit është që fëmija të fitojë qëndrime që janë të veçanta për gjininë e tij në një mënyrë normale dhe të shëndetshme. Kursi normal i zhvillimit të fëmijës duhet të vëzhgohet me kujdes; pyetjeve të tyre duhet t’u jepet përgjigje e kënaqshme në vend të përgjigjeve të paqarta dhe komenteve të gabuara. Qortimi i fëmijës është po aq i dëmshëm sa dhënia e përgjigjeve të paqarta.
Informacioni seksual në lidhje me adhurimin duhet të jepet në kohë. Informacioni seksual mund t’u jepet fëmijëve kur ata mësohen në lidhje me parimet e kryerjes së lutjeve dhe agjërimit. Mosha 6-7 vjeç është e përshtatshme. Shtretërit dhe dhomat e fëmijëve duhet të ndahen në moshën 7, ose në moshën 10 vjeç më së voni.
Periudha më e ndjeshme: mosha e pubertetit
Për shkak të diferencimit në trupat e tyre dhe ndryshimeve në botën e tyre të ndjenjave, është e nevojshme që prindërit të flasin me ta seriozisht dhe t’i udhëzojnë ata. Atyre u duhet thënë që nuk janë më fëmijë, se janë djem ose të reja dhe se zhvillimi i tyre trupor dhe shpirtëror i ngarkon me përgjegjësi. Ata duhet të mësohen të kontrollojnë marrëdhëniet e tyre me seksin e kundërt, të kenë kujdes për disa çështje dhe të shmangin thyerjen e ndalimeve. Është e panevojshme të futen në detaje. Sidoqoftë, është e nevojshme të parandalohet zbulimi i informacionit legjitim për jetën martesore nga botimet e dëmshme dhe të pahijshme “edukimi seksual”, të përbërë nga informacione deviante, të gabuara, të pabazuara dhe me mendje të keqe.
Jeta seksuale brenda kritereve legjitime është një mënyrë për të adhuruar Allahun. Një person i cili jeton në përputhje me Sunetin nuk do të ketë probleme në lidhje me çështjet seksuale si çdo çështje tjetër.
Pse duhet të jetë diçka për të qenë e turpëruar që një nënë të paraqesë vajzën e saj dhe që një baba t’i paraqesë djalit të tij me informacion të saktë sinqerisht në një mjedis familjar? Allahu nuk na urdhëron të ndiejmë turp kur mësojmë të vërtetën.
Një jetë e ekuilibruar dhe e qëndrueshme seksuale është një mënyrë paqeje dhe lumturie.
Ne nuk jemi vonë për të kuptuar se çfarë është e vërtetë dhe çfarë është e gabuar në një atmosferë ku një kuptim i jetës së çliruar nga ndjenja e ndjenjës së turpit dhe ku energjia seksuale përpiqet të devijojë nga rrjedha e saj. Nëse e kuptojmë atë, paqja dhe ambienti i lumtur familjar që do ta shndërrojnë botën në Xhehnet do të na bëjnë të jemi të lumtur dhe të buzëqeshim.
EDUKIMI SEKSUAL: Kur dhe si?
Një nga çështjet që sfidojnë më shumë prindërit në edukimin e fëmijëve është edukimi seksual. Ka dy arsye. E para po i afrohet çështjes përmes syve të një të rrituri. E dyta është duke menduar se edukimi seksual përbëhet nga informacioni mbi riprodhimin. Këto dy qasje të gabuara i bëjnë gjërat të vështira për prindërit.
Në fakt, edukimi seksual nuk është një çështje aq e vështirë sa mendohet. Ne do ta zgjidhim qasjen e parë të gabuar përmes një hadithi. Profeti (a.s) thotë: “Një person që ka fëmijë duhet të sillet si fëmijë kur luan me ta.” Ajo që nënkuptohet duke u sjellë si një fëmijë është t’i qasemi ngjarjeve përmes syve të fëmijëve; domethënë, duke u ndjerë mirë me ta siç është emëruar në psikologji. Në fakt, mënyra për të kuptuar njerëzit është përmes ndjeshmërisë. Mënyra më e lehtë për të kuptuar një person që flet me ne ose që diskuton me ne është të ndjeshëm me ta.
Pyetjet e fëmijëve deri në moshën shtatë vjeç në lidhje me krijimin, riprodhimin, ndryshimet në gjini dhe lindje janë pyetje të pafajshme, pa kuriozitet seksual dhe që synojnë të mësojnë. Nuk ka asnjë ndryshim midis pyetjeve, “Si erdha në botë?” dhe “Si qëndron aeroplani në ajër dhe nuk bie poshtë?” nga këndvështrimi i fëmijës.
Siç kemi përmendur më lart, edukimi seksual nuk përbëhet nga informacione vetëm në lidhje me riprodhimin. Informacioni në lidhje me riprodhimin është vetëm një nëntitull i edukimit seksual. Sidoqoftë, në komunitetin tonë, edukimi seksual mendohet të përbëhet nga marrëdhënie seksuale dhe informacione në lidhje me riprodhimin; prandaj, njerëzit mendojnë se është e nevojshme t’i jepet një personi në lidhje me seksualitetin kur ai / ajo martohet. Dhe kur të vijë ajo kohë, informacioni jepet në një mënyrë shumë të shëmtuar, të ashpër dhe të papërshtatshme. Sidoqoftë, fëmijët dhe të rinjtë që nuk kanë qenë në gjendje të marrin përgjigje të arsyeshme dhe të përshtatshme për pyetjet e tyre kur ata bëjnë, përpiqen të gjejnë përgjigje përmes mënyrave të ndryshme. Në fund, fëmija që mund të jetë relaksuar nëse ka marrë një përgjigje që nuk i prish shëndetin e tij shpirtëror, deformohet si materialisht ashtu edhe shpirtërisht kur dëgjon shumë gjëra të gabuara nga miqtë e tij ose ekspozohet ndaj botimeve të pahijshme.
Kur punoja në një shkollë private ku shumica e studentëve ishin nga familje fetare, pashë shkrime kaq të turpshme dhe gjuhë të fortë në dyert dhe muret e tualetit sa u habita. Kishte vetëm një shpjegim për këtë: Këtyre fëmijëve nuk u ishte dhënë edukim seksual i mjaftueshëm dhe i shëndetshëm nga prindërit e tyre. Ju nuk mund të heqni qafe përgjegjësinë e diçkaje duke e injoruar atë. Nëse kjo çështje ka të bëjë me shëndetin shpirtëror dhe nëse fëmijët shfrytëzohen dhe bllokohen nga disa grupe, gjë që ndodh tani, përgjegjësitë tona si prindër dhe edukatorë rriten gjithnjë e më shumë.
Edukimi Seksual Fillon që në Lindje
Pyetja që mua më bëhet shpesh nga prindërit gjatë konferencave, programeve të radios dhe televizionit tim është kjo: Kur duhet të fillojmë t’u japim fëmijëve tanë edukim seksual? Përgjigja ime: Duke filluar qe nga lindja. Përgjigja natyrshëm i habit ata që bëjnë pyetjen. Po, po e përsëris: Edukimi seksual fillon që në lindje.
Kur një nënë tregon pakënaqësi ose irritim ndërsa pastron pelenën e foshnjës, kjo i jep foshnjës mesazhin se pjesët intime janë diçka e neveritshme. Foshnja prek këmbët, kokën, veshët dhe gjithashtu organet gjenitale në mënyrë që të njohë trupin e saj. Nuk ka asgjë të çuditshme në të. Nëse nëna godet dorën e foshnjës ose e mban dorën e foshnjës dhe e largon atë nga organet gjenitale kur foshnja i prek ato, foshnja do të marrë mendime negative në lidhje me të. Ju me siguri keni parë shumë herë që nënat dhe baballarët reagojnë ashpër kur shohin fëmijët e tyre duke luajtur me organet e tyre gjenitale dhe u bërtasin atyre: “Lëreni dorën larg nga atje! Sa turp!” Është diçka që fëmija nuk e mendon. Në vend që ta ndalojnë këtë akt, prindërit duhet të përpiqen të mendojnë se çfarë e shkakton atë vepër. Pse një fëmijë prek organet e tij gjenitale? Organet gjenitale mund të jenë mbuluar me tinea (gjendra) për shkak të pastrimit të pamjaftueshëm. Mund të shkaktojë kruarje dhe fëmija vendos dorën atje. Kur fëmijët luajnë lojëra, ata mund të harrojnë thirrjen e natyrës sepse luajtja e lojërave është nevoja e tyre më serioze. Ata nuk do të pushojnë së luajturi lojëra për të shkuar në tualet; ata do të vendosin duart mbi organet gjenitale dhe do të vonojnë të shkojnë në tualet.
Nënat bëjnë gabimin më të madh në edukimin seksual kur përpiqen t’i mësojnë të shkojnë në tualet. Ata i detyrojnë fëmijët e tyre të shkojnë në tualet sepse duan të heqin qafe ndërrimin e pelenave dhe pastrimin e foshnjave. Nënat përpiqen të dënojnë, kërcënojnë, trembin dhe ndëshkojnë fëmijët e tyre për të arritur qëllimet e tyre. Ato metoda në të cilat ata drejtohen janë në kundërshtim me natyrën dhe nderin e fëmijës; kështu që gjërat bëhen më të vështira. Normalisht një fëmijë fillon të mbajë urinën e tij në moshën 2-3 vjeç gjatë ditës dhe në moshën 4-5 vjeç natën. Përdorimi i forcës para atyre moshave do ta lërë atë në një situatë të vështirë. Fajësimi dhe përçmimi i fjalive si: “a i ke lënë sërish pantallonat, o djalë i ndyrë?”, do të bëjë që fëmija të urrejë organet e tij gjenitale dhe sekretuese, të ketë një kompleks inferioriteti dhe të ndjehet i turpëruar nga trupi i tij.Mund të shkaktojë devijime të ndryshme seksuale në të ardhmen.
Gabimet e bëra gjatë edukimit seksual
Nuk ka asnjë derë që dashuria nuk mund të hapë. Dashuria është çelësi magjik i edukimit. Allahu ruan dashurinë dhe dhembshurinë tek nëna edhe te kafshët posa fëmija të jetë në mitër. Nuk mund të mendoj për një nënë që nuk e do foshnjën e saj. Sidoqoftë, disa nëna nuk mund t’i shprehin dashurinë foshnjave të tyre për shkak të mungesës së arsimimit, problemeve familjare dhe vështirësive financiare. Nëse një fëmijë nuk është i sigurt se është i dashur dhe i vlerësuar, ai do të vazhdojë të shkelë rregullat dhe t’ju konfliktojë derisa të bëhet i sigurt.
Qëndrimet e prindërve ndaj njëri-tjetrit janë gjithashtu të rëndësishme në edukimin seksual të prindërve. Kur bëmë një intervistë me një vajzë që arriti moshën e pubertetit, por asnjëherë nuk dha pëlqimin për martesë, zbuluam se modeli i një nëne që gjithmonë përçmohej, mallkohej dhe rrihej nga burri i saj, e bëri vajzën të kishte ndjenja negative ndaj martesës.
Mos e lini fëmijën tuaj të flejë në shtratin tuaj
Është padyshim një veprim i gabuar që prindërit ta lënë fëmijën të flejë në shtratin e tyre dhe ta bëjnë atë një praktikë të zakonshme. Ndjenja e varësisë vazhdon tek foshnjat që janë mësuar të flenë në të njëjtën shtrat me prindërit e tyre dhe zhvillimi i personalitetit të tyre vonohet. Ekziston edhe një aspekt privat seksual i çështjes. Fëmija mund të mos jetë duke fjetur gjatë gjithë kohës. Sytë e tij mund të jenë të mbyllur por mund të mos jetë duke fjetur. Ai mund të dëgjojë bisedat private të prindërve të tij dhe të shohë marrëdhëniet e tyre. Ose, ai mund të zgjohet papritur. Në të dy rastet, privatësia seksuale dëmtohet; fëmija mund të marrë ide të gabuara në lidhje me marrëdhëniet seksuale; dhe shëndeti mendor i fëmijës mund të dëmtohet.
Ne i këshillojmë prindërit të mos i lënë fëmijët e tyre të flenë me ta dhe t’i vendosin në një dhomë tjetër pas moshës katër vjeç. Nëse ndani të njëjtën dhomë me fëmijët tuaj, duhet të ndani dhomën e fëmijës që arrin pubertetin (mosha 13-14 vjeç). Rëndësia e privatësisë është e madhe në zhvillimin e personalitetit. Dhoma e një adoleshenti është private ashtu si dhoma juaj. Ju nuk duhet të hyni në dhomën e tij pa trokitur në derë; nuk duhet të kërkoni në çantat, sirtarët, xhepat, kuletat dhe ditarët e tyre.
Nuk është e vështirë t’i përgjigjemi pyetjeve të fëmijës
Një nga vështirësitë e edukimit seksual për prindërit është të mos dinë të përgjigjen në pyetjet e fëmijëve të tyre. Arsyeja për të është të shohësh çështjen përmes syve të një të rrituri. Një fëmijë nuk i pëlqen shpjegimet dhe detajet e gjata. Kur filloni të shpjegoni diçka në detaje dhe shkencërisht, fëmija do të mërzitet dhe do të fillojë të merret me diçka tjetër; ai madje mund ta harrojë pyetjen e tij. Përgjigjet tuaja duhet të jenë në përputhje me nivelin e fëmijës, të shkurtra dhe të lehta për t’u kuptuar.
Kur fëmija juaj bën një pyetje në lidhje me seksualitetin, nuk është e dobishme të futesh në një përplasje, të skuqesh dhe të përpiqesh të ndryshosh temën. Nëse e bëni këtë, fëmija nuk do t’ju bëjë më pyetje në lidhje me seksualitetin dhe do të përpiqet ta plotësojë këtë nevojë përmes mënyrave të tjera.
Fëmijët ndonjëherë mbyllin derën e dhomës së tyre kur luajnë dhe nuk duan që të tjerët të shohin se çfarë bëjnë dhe të dëgjojnë ato që thonë. Kur mbyllin derën, ata ndoshta luajnë në familje ose rrëfejnë gjërat që kanë parë-dëgjuar. Nëse hasni një situatë të tillë, mos u frikësoni dhe mos u ngutni në dhomën e tyre. Nëse e bëni këtë, ju do t’u tregoni atyre se nuk u besoni atyre. Nuk është e nevojshme të keni frikë nëse i edukoni ata në mënyrë të shëndetshme dhe korrekte.
Ne thamë që nuk ishte e vështirë t’u përgjigjeshim pyetjeve të fëmijëve në lidhje me seksualitetin. Ajo që ka rëndësi këtu është qëndrimi që ju merrni ndërsa përgjigjeni në pyetjet e tyre. Nëse flisni me një ton të butë dhe silleni me qetësi, fëmija do të ndihet i qetë. Le ta shpjegojmë me një shembull. Supozoni se fëmija im më pyeti: ”Baba, nga kam ardhur?” Përgjigja ime do të ishte diçka e tillë: “Një nënë dhe një baba janë të domosdoshëm që një fëmijë të shfaqet. Nuk ka fëmijë pa nënë dhe baba. Kur nëna dhe babai duan të kenë një fëmijë, ata luten së bashku dhe thonë: “O Allah! Na jep një bebe! ” Nëse Allahu e pranon lutjen e tyre, Ai vendos një foshnjë të vogël në barkun e nënës. Foshnja fillon të rritet atje dhe kur bëhet aq e madhe sa të thithë qumështin e nënës, ajo lëviz dhe informon nënën. Babai e çon nënën në spital dhe nëna lind fëmijën me ndihmën e mjekut dhe mamisë. Nëse ai do të pyeste veten për detyrën e spitalit, mjekut dhe mamisë, unë do ta shpjegoja me pak fjalë. Nëse ai do të pyeste, “Ku del foshnja?”, Nuk do të kishte problem të thoshte se Allahu i krijoi gratë ashtu dhe Ai bëri që abdomenet e grave të rriteshin gjatë lindjes dhe se ata lindnin fëmijë ashtu. Ne u themi atyre se duhet të jenë informacione të thjeshta dhe të vërteta.
Fëmijët janë kuriozë për ndryshimet e seksualitetit në lidhje me burrat dhe gratë. Një vajzë mund të pyesë pse nuk e ka atë që ka vëllai i saj. Ajo mund të mendojë se është një mangësi dhe se është ndëshkuar nga Allahu. Nëse marrim një pyetje të tillë, mund ta bëjmë më të lehtë përgjigjen duke iu referuar roleve të nënës dhe babait. Nëse i jemi përgjigjur pyetjes më sipër më parë, do të jetë më lehtë. Kjo përgjigje do të jetë e mjaftueshme: “Ju nuk keni atë që ka vëllai juaj sepse Allahu krijon vajza ndryshe nga djemtë në mënyrë që ato të jenë nëna kur të rriten.” Ne mund t’u përgjigjemi pyetjeve të mundshme që ajo do të bëjë kur të shohë një grua, për shembull nënën e saj, duke e thithur foshnjën e saj si më poshtë: «Gjokset e nënave janë të ndryshme nga baballarët. Allahu i krijoi nënat ashtu që të ushqejnë foshnjat e tyre. Bebet nuk mund të hanë vetë sepse janë shumë të vegjël; ata rriten duke thithur qumështin e nënave të tyre. ” Një përgjigje e tillë do të jetë bindëse për një fëmijë.
Themelet e një Rinie të Shëndetshme Hidhen në Fëmijëri
Efekti i mediave dhe grupeve të kolegëve në identitetin seksual nuk mund të mohohet. Të rinjtë që nuk mund të krijojnë një komunikim të shëndetshëm me prindërit e tyre preken lehtësisht nga mjedisi dhe grupet e bashkëmoshatarëve. Revistat e rinisë dhe modës, televizionet, kinemaja dhe interneti i ndajnë krejt fëmijët tuaj nga ju. Pra, shumë prindër na telefonojnë dhe ankohen, “Fëmija im është bërë viktimë e miqve të këqij; ai vjen në shtëpi vonë; nuk na bindet; ai na konsideron si mendje ngushtë dhe shtypës. Fëmijët nga familje të mira që marrin një edukim të mirë nga prindërit e tyre dhe të vlerësuarit zakonisht nuk zgjedhin miq të këqij sepse arsimi që ata kanë marrë nga familjet e tyre u jep atyre një ndjenjë të fortë besimi.Kur ai merr një ofertë që nuk përputhet me edukimin dhe sjelljet e mira që ai ka marrë nga familja e tij, ai do të jetë në gjendje të thotë jo dhe nëse shoku i tij insiston, ai do të prishë marrëdhëniet me të.
Nuk ka njeri pa gabim. Atëherë, nuk ka fëmijë pa gabim. Fëmijët tuaj do të bëjnë gabime, do të forcojnë ato që u keni mësuar përmes provave dhe gabimeve dhe do të mësojnë gjëra të reja. Për shembull, ju do ta mësoni atë të mos hyjë në dhomën e prindërve të tij pa trokitur në derë dhe derisa të dëgjoni lejen, “Hyni brenda!”; megjithatë, nëse fëmija juaj hyn në dhomën tuaj gabimisht pa trokitur në derë kur jeni duke ndërruar rrobat tuaja, çfarë do të bëni? Në vend që ta bërtisni dhe ta qortoni, mbuloni trupin tuaj dhe i thoni butë se Zoti ynë dëshiron që ne të hyjmë në dhomat e të tjerëve duke trokitur në derë dhe ta kujtojmë se Allahu do të na dojë më shumë nëse e bëjmë këtë.
Nëse nuk doni të jeni në konflikt me fëmijët tuaj që janë në moshën e pubertetit, tregojuni atyre me fjalët dhe qëndrimet tuaja që u besoni atyre, i vlerësoni dhe i doni pavarësisht nga zakonet e tyre. Nuk ka asgjë më shtypëse për një adoleshent sesa fjalitë që fillojnë me, “Kur ishim në moshën tënde, …”. Kur flas me adoleshentë dhe i pyes se çfarë nuk pëlqejnë më shumë për prindërit e tyre, përgjigjja më e shpeshtë është: “Prindërit nuk më besojnë mua”. Ankesat e tjera janë si më poshtë: “Ata gjithmonë më konsiderojnë mua si fëmijë; nuk pranojnë që unë jam rritur; nuk i pëlqejnë miqtë e mi; nuk i vlerësojnë idetë e mia; ndërhyjnë në gjithçka; nuk e pranojnë atë ata gjithashtu mund të bëjnë gabime; ata nuk më duan mua “.
Nëse nuk doni t’i largoni fëmijët tuaj nga ju, veproni në mënyrë tolerante, të butë, me durim dhe dhembshuri ndaj tyre. Ju duhet të kurseni pak kohë për ta, t’i dëgjoni, dhe t’i bëni të ndjejnë se do të jeni gjithmonë me ta kur ata të kenë vështirësi. Ata janë fëmijët tuaj me veprat e tyre të mira dhe të këqija.
https://questionsonislam.com/question/how-should-we-inform-our-children-about-sexuality
