Frika është një fjalë që tmerron njeriun. Si duhet ta kuptojmë frikën ndaj Allahut?
Ne i atribuojmë shumë prej krimeve dhe mëkateve mungesës së frikës ndaj Allahut tek njerëzit që i kryejnë ato. Ne themi, nëse ata njerëz kishin frikë nga Allahu dhe do të kishin shmangur dënimin e Tij, ata nuk do t’i kishin kryer ato veprime. Si duhet të jetë frika ndaj Allahut? Si mund ta lidhim një disiplinë të vendosur vetëm mbi frikë dhe frikë me kontenetën e tolerancës së Islamit dhe mëshirën e pafundme të Allahut të Plotfuqishëm?
Besimtarët përshkruhen si më poshtë në Kuranin Fisnik:
E, besimtarë të vërtetë janë vetëm ata, të të cilëve kur përmendet All-llahu u rrëqethen zemrat e tyre, të cilëve kur u lexohen ajetet e Tij u shtohet besimi, dhe që janë të mbështetur vetëm te Zoti i tyre. (1)
Siç është kuptuar nga ai ajet, ekziston një lidhje e ngushtë midis rritjes së dritës së besimit dhe zgjidhjes së frikës së Allahut në zemër.
Mashtruar Elmalili përshkruan rritjen e besimit pasi ajetet e Allahut recitohen si më poshtë:
Si prova që vijnë nga aspekti i dijes dhe veprës; zhvillohet besimi i caktuar, i verifikuar. Siguria dhe besimi rritet. (2)
Besimi i verifikuar ka edhe grada. Shkalla e njohjes së sigurisë së saj i reziston dyshimeve duke u mbështetur në prova. Ndërsa imitues, domethënë, besimi i marrë nga prindërit pa u bazuar në një hetim të thellë, ndonjëherë mund të mposhtet edhe kundër një dyshimi të vetëm; besimi i arritur në varësi të provave nuk tronditet kundër dyshimeve të panumërta.
Shkalla e dytë e besimit të verifikuar është vizioni i sigurisë dhe ai gjithashtu ka shkallë në vetvete. Ka shkallë sa emra të bukur të Allahut që manifestohen në univers dhe shkallët e atyre emrave. Një besimtar arrin një besim të fortë dhe të palëkundshëm në lidhje me aftësinë e tij për t’i parë ato manifestime dhe t’i lexojë ato. Në shkallët e përparuara të asaj faze, ai arrin në një shkallë të tillë që të mund ta lexojë universin si një libër. Përkatësisht, për shembull, ai lexon emra të Allahut të Plotfuqishëm si Krijuesi, Dhënësi i Formave, Zbukuruesi, Dhënësi i ngjyrave, i Bukur dhe i Mëshirshëm. Ai shikon manifestimet e emrave të Krijuesit të tij që i ka krijuar dhe i ka dhënë një formë; e ka zbukuruar, ngjyrosur, e ka bërë të bukur dhe i ka treguar dhembshuri dhe keqardhje ndaj tij.
Shkalla e tretë emërohet si siguri absolute. Një person i cili ka arritur atë shkallë ka kaluar perdet që mbulojnë botët e ekzistencës dhe ka arritur një besim i cili nuk është i lëkundshëm edhe kundër dyshimeve që sulmojnë në ushtri. (3)
Besimet e profetëve dhe udhëzuesve shpirtërorë kanë atë thellësi. Besime të forta të Profetit Fisnik (s.a.v.) i cili ka qenë një adresues i bukurisë dhe fjalës hyjnore të Allahut të Madhëruar dhe Abd al-Qadir Gilani i cili ka përparuar shpirtërisht aq shumë sa që mund të shihte Fronin Sublim ndërsa ishte akoma në tokë duke ndjekur shembullin e ai mund të jetë shembuj i asaj shkalle.
A është e mundur të përshkruani frikën dhe drithërimin që ata që kanë besime si oqeanet, ndjehen çdo moment sikur të ishin në prani të Allahut të Plotfuqishëm?
Edhe nga njerëzit, nga gjallesat, nga kafshët po ashtu ka të ngjyrave të ndryshme. Po All-llahut ia kanë frikën nga robërit e Tij vetëm dijetarët, All-llahu është mbi gjithçka, është mëkatfalës. (4)
Ndërsa njeriu merr njohuri për Zotin e tij me anë të shkencës, rritet dashuria dhe respekti ndaj Tij. Sepse, një përsosmëri e pafundme mbi të gjitha shkallët e përsosmërisë është natyrisht e denjë për një vlerësim të pafund. Një frikë e përzier me kënaqësi na mbulon përpara një personi të lartësuar shpirtëror, i cili posedon një shkallë të paarritshme me dinjitetin e tij të lartë dhe personalitetin e pamëshirshëm; atëherë le të shqyrtojmë se çfarë gjendje shpirtërore do të marrim në prani të Allahut të Plotfuqishëm i cili ka përsosmëri herë të panumërta më shumë se kaq.
Ndërsa Allahu ka një dinjitet dhe nder të pafund, Ai ka mëshirë dhe dhembshuri të pafund në të njëjtën kohë. Allahu është edhe i Mëshirshëm dhe i Fuqishëm ashtu siç përsëritet në shumë ajete në Kuran. Ndërsa Ai rrethon tërë botën e ekzistencës me dhembshurinë dhe mëshirën e Tij të pafund, Ai gjithashtu ndëshkon ata që rebelohen kundër rregullave të Tij dhe që fyen dinjitetin e Tij nga mosbindja e tyre.
Për rrjedhojë, një shërbëtor në prani të Allahut të Plotfuqishëm është në një situatë të tillë që ai ka kaluar përtej vetes së tij me tërheqjen e mëshirës së pafundme ndërsa zemra e tij po dridhet para frikës së zemërimit të Tij. A është e mundur që një person i tillë të rebelojë urdhrat e Tij dhe të shkelë ndalesat e Tij?
Kjo frikë e çon njeriun tek Allahu ashtu si dashuria. Në Koleksionin Nur, kjo çështje shprehet si më poshtë:
Të kesh frikë nga Krijuesi i Lavdishëm do të thotë të gjesh një mënyrë për mëshirën e Tij të dhembshur dhe të strehosh në të. Frika është një kamxhik; kjo ju drejton në përqafimin e mëshirës së Tij. Është e njohur që një nënë e frikëson butësisht foshnjën e saj, për shembull, dhe e tërheq atë në gji. Frika është më e këndshme për fëmijën, sepse e çon atë në përqafimin e saj të butë. Ndërsa butësia e të gjitha nënave nuk është veçse një dritë e mëshirës Hyjnore. Kjo do të thotë se ka një kënaqësi të madhe nga frika ndaj Allahut. (5)
Atëherë, qëllimi i dhënies së frikës është që ta çojë njeriun edhe te Allahu. Në këtë drejtim, nëse e përdorim atë ndjenjë në fusha të tjera dhe e bëjmë atë të largohet nga qëllimi i tij aktual, do të pësojmë humbje të mëdha. Kur keqpërdorim dashurinë tonë, vuajmë nga shumë mjerime siç nuk pranon të njëjtën përgjigje nga të dashurit, por duke u përbuzur prej tyre; në të njëjtën mënyrë, keqpërdorimi i ndjenjës së frikës e bën edhe jetën plot mjerim. Gjërat nga të cilat kemi frikë nga të cilat nuk janë të denjë të frikësohen në të vërtetë nuk mund të bëjnë asgjë përveçse të na bëjnë të kemi abuzime shumë të provueshme. Ata as nuk mund të na ndihmojnë dhe as na qetësojnë frikën.
Marrëdhënia e ndjenjës së frikës me besimin dhe soditjen përshkruhet si më poshtë në Fjalët:
Për një adhurues me një zemër të vërtetë të ndriçuar, është e mundur që edhe nëse globi i tokës të bëhej një bombë dhe të shpërthente, nuk do ta frikësonte atë. Ai do ta shikonte atë me çudi të këndshme si një mrekulli e fuqisë së Atij të Besueshëm të Përjetshëm. Por kur një filozof i famshëm i degjeneruar me një mendje të ashtuquajtur iluminist, por asnjë zemër nuk pa një kometë në qiell, ai u drodh në tokë dhe bërtiti me ankth: A nuk është ajo kometë që do të godasë tokën? (Me një rast, Amerika po dridhej me frikë nga një kometë e tillë dhe shumë njerëz lanë shtëpitë e tyre në mes të natës.) (6)
Burimet:
- Kurani, Plaçka e Luftës (Al-Anfal); 2 (8: 2)
- Hak Dini Kuran Dili, 3: 2367
- Badiuzzaman Said Nursi, Emirdag Lahikasi, 1: 102-3
- Kurani, Filluesi i Krijimit (Fatir); 28 (35: 28)
- Fjalët (Sözler), f.331
- Fjalët (Sözler), f. 19
https://questionsonislam.com/article/fear-word-terrifies-man-then-how-should-we-comprehend-fear-allah
