A mundet një femijë i lindur në Mekë dhe një fëmijë i lindur diku në botë duke mos e ditur Islamin të konsiderohet i barabartë në aspektin e përgjegjësisë fetare?
Historia ka regjistruar shumë njerëz që nuk besuan në Allahun (SWT), madje e trajtuan Atë si një armik edhe pse ata kanë lindur në Mekë. Për shembull, Ebu Xhehli, Ebu Lehebi, Umajje bin Halaf dhe të tjerë të tjerë nuk kishin besim te Profeti Muhamed (a.s), megjithëse kishin lindur në Mekë, madje ata e panë atë personalisht, dhe ishin dëshmitarë të mrekullive të tij. Përsëri, nuk duhet të harrojmë se djali i Nuhut (a.s) vdiq në stuhi edhe pse babai i tij ishte një profet; Gra te shumëta ishin politeiste edhe pse burri i tyre ishte një profet. Nga ana tjetër, a nuk ka ndonjë musliman, i cili u kthye në Islam më vonë në jetën e tyre, dhe duroi çdo lloj torturash për hir të fesë së tyre, edhe pse ata kishin lindur në Rusi apo Kinë? Prandaj, një shërbëtor që kërkon Zotin e tij është në gjendje të arrijë dritën e besimit edhe nëse është në pallatin e Faraonit. Njerëzit të cilët shikojnë nga e vërteta tek e Vërteta nuk mund të arrijnë në mirësitë e besimit edhe nëse bëhen bir i një profeti, gruaja e një profeti ose babai i një profeti.
Përveç besimit është një çështje e vërtetësisë përmes rrugës së Allahut dhe një bekim i Allahut të Madhëruar. Ashtu siç All-llahu i Madhëruar i jep pasuri këdo që dëshiron, Ai gjithashtu i jep vërtetësinë, rrugën e Tij kujtdo që dëshiron. Sidoqoftë, Allahu (SWT) nuk dëshiron që shërbëtorët e Tij të përfshihen në mosbesim. Prandaj, Ai dërgoi profetë për të ftuar shërbëtorët e tij që të kishin besim tek Ai dhe njoftoi se pasoja e mosbesimit dhe mëkatit është Xhehennemi dhe fryt i besimit dhe bindjes është Xheneti. Për më tepër, duke dhuruar një dhuratë të tillë si mendja, Ai ka bërë të mundur që shërbëtorët e Tij ta zbulojnë krijuesin e tyre.
Aftësia që njeriu të jetë në gjendje të njohë krijuesin e tij është si krijimi i veshëve për të qenë në gjendje të dëgjojë zëra dhe sy për të qenë në gjendje të shohë botën e jashtme. Kudo që të ketë lindur, edhe nëse dikush nuk e ka dëgjuar kurrë emrin e Allahut (SWT), megjithatë, ai mund të kuptojë se është Ai që e krijoi Vetë. Sipas Imam Maturidi, një person që lind në një vend kaq të shkretë është përgjegjës vetëm për njohjen dhe besimin në Të. Ai nuk është i detyruar të kryejë lutje, agjërim dhe adhurim të ngjashëm. Sipas Imam Ashari, ai nuk është i detyruar të besojë në Allahun (SWT) po ashtu pasi testi bëhet vetëm nëse një profet dërgohet në një vend të caktuar. Kush e udhëzon veten në rrugën e drejtë, ai e ka udhëzuar vetëm vetveten e vet, e kush e humbë (rrugën), ai e ka bërë humbjen kundër vetvetes së vet, e askush nuk do ta bartë barrën e tjetrit. E Ne nuk dënuam askë para se t’ia dërgojmë të dërguarin. Këta njerëz do të kenë shpërblimin e tyre nëse u binden, por nuk torturohen nëse jo.
Një pikë tjetër është se njerëzit e lindur në një vend ku është dënuar feja ose të cilit Profeti (a.s.) është thënë me qëllim të rremë nuk do të mbajnë përgjegjësi. Imami Gazali thotë se ai që është dezinformuar për Profetin Muhamed (as) do të jetë i barabartë me atë që nuk ka dëgjuar kurrë për emrin e tij dhe ata do të shpëtohen nga zjarri i xhehenemit. Ai më tej shton:
Për shkak se këta njerëz dëgjuan për emrin e Profetit (as) me të kundërtat e cilësive të tij që ai ka, kjo nuk do t’i çonte ata në soditje dhe hulumtime për të zbuluar të vërtetën.
Në epokën tonë edhe pse transmetimi është i përhapur, siç janë televizioni, radio dhe gazetat, është e mundur që të përfshihen disa njerëz nga shpjegimi i mësipërm. Sipas Islamit, ashtu si një person i cili është i privuar nga arsyetimi nuk duhet të mbahet përgjegjës, në të njëjtën mënyrë, një person që është dezinformuar në lidhje me Profetin Muhamed (as) nuk duhet të mbahet përgjegjës.
Ne nuk duhet të harrojmë se Allahu i Madhëruar është shumë i mëshirshëm dhe më i dhembshur se çdokush mund të jetë ndaj robërve të tij. Duke u përpjekur të jeni më i mëshirshëm se Allahu (xh.sh.) është një gjë e pahijshme për të bërë.
Burimi
