Si ka ndodhur rebelimi i Iblisit (shejtanit) sipas Kuranit?

Në Kuran, jepen disa tregime në lidhje me rebelimin e shejtanit si më poshtë:

 “ Dhe (përkujto) kur Zoti yt engjëjve u tha: “Unë po krijoj njeriun nga balta e tharë, e zezë e me erë.” E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe t’i japë atij shpirtin që është krijesë Imja, atëherë ju bini atij në sexhde”. Të gjithë engjëjt tok, bënë sexhde. Përpos Iblisit. Ai refuzoi të jetë me ata që bënë sexhde?”  (El-Hixhr, 15: 28-31) (1)

Ai tha: “O Iblis, ç’është ajo që ti të mos jeshë me ata që bënë sexhde?” Ai tha: “Nuk është për mua t’i bëjë sexhde një njeriu që e krijove nga balta e tharë, e zezë e me erë”. (All-llahu) tha: “Dil pra prej aty, ti qofsh i mallkuar!” “Vërtet, mallkimi kundër teje qoftë deri në ditën e gjykimit”.(El-Hixhr Sure, 15: 32-35) (2)

 (Iblisi) Tha: “Zoti im, më jep pra afat deri në ditën kur ata (njerëzit) të ringjallen!” (Zoti) Tha: “Ti je prej të afatizuarve,” “deri në kohën e ditës së caktuar”. (Iblisi) Tha: “Zoti im, për shkak se më përzure (më largove), unë do t’ua zbukuroj (të këqijat) atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t’i largoj nga rruga e drejtë!” Përveç robërve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë. (El-Hixhr Sure, 15: 36-40) (3)

 (Iblisi) Tha: “Për shkak se më humbe mua, unë do t’u ulem atyre (do t’u zë pusi) në rrugën Tënde të drejtë,” Mandej do t’ju sillem atyre para, prapa, nga e djathta dhe nga e majta e tyre, e shumicën e tyre nuk do ta gjesh që të falënderohen (të besojnë)! (El-Araf Sure, 7: 16-17)

 (Zoti) Tha: “Shko, e kush prej tyre vjen pas teje, shpërblimi juaj është xhehennemi, shpërblim i plotë”. Dhe me atë alarmin e zërit tënd, mashtroje atë që mundesh prej tyre, me kalorësit e këmbësorët tu thirri (bërtitu) ata, përzieju me ta në pasuri dhe në fëmijë dhe premtoju atyre, po shejtani nuk u premton tjetër, përveç mashtrim. Në të vërtetë, ti nuk ke kurrfarë fuqie ndaj robërve të Mi. Mbrojtja e Zotit tënd është e mjaftueshme (për ata).  (El-Isra Sure, 17: 63-65)

 E Ne i thamë: “O Adem, ky është armik yti dhe i bashkëshortes tënde, pra mos t’ju nxjerrë kurrsesi nga xhenneti, e t’ju vë në vështirësi (për të siguruar mjetet e jetesës)”. Ti aty (në xhennet) nuk ke për të qenë i uritur e as nuk ke për të mbetur i zhveshur. Aty nuk ke për të pasur etje e as nuk do të keshë vapë. (Ta-Ha Surah, 20: 117-119)

Por Shejtani bëri një sugjerim të keq, duke thënë: “O Adam, a do të të çoj te pema e jetës së përjetshme dhe një mbretërie që nuk do të kalbet kurrë?” (Ta-Ha Sure, 20: 120)

Shejtani i nxiti ata të dy (i mashtroi), që t’ua zbulojë atyre pjesët e turpshme që u ishin të mbuluara dhe tha: “Zoti juaj nuk ua ndaloi juve dyve atë pemë vetëm që të mos bëheni meleqë (engjëj), ose të mos bëheni prej të përjetshëmve”. Dhe ju bëri be atyre (duke u thënë) se: Unë jam këshillues për ju. Atëherë me mashtrim i zbriti (në nivel të palakmueshëm). E kur e shijuan pemën u zbulua vendturpi i tyre dhe filluan ta mbulojnë atë (duke vënë gjeth mbi gjeth) nga gjethet e (pemëve të) xhennetit. Zoti i tyre i thirri (duke u thënë): “A nuk ua ndalova ju dyve atë pemë dhe a nuk ju thashë ju dyve se shejtani është armik i hapët për ju?!” Ata të dy thanë: “Zoti ynë, ne i bëmë të padrejtë(i dëmtuam) vetvetes sonë, në qoftë se nuk na falë dhe nuk na mëshiron, ne me siguri do të jemi prej të shkatërruarve!” (El-Araf Sure, 7: 20-23) (4)

Po djalli i bëri që ata të dy të mashtrohen në atë (pemë ose xhennetin) dhe i nxori ata nga ajo (e mirë) që ishin në te, e Ne u thamë: “Zbritni (dilni), jeni armik i njëri-tjetrit, e ju deri në një kohë në tokë keni vendbanim dhe dëfrim”. El-Bekareh Sure, 2:36)

(All-llahu) Tha: “Zbritni, jeni armik i njëri-tjetrit. Në tokë ju e keni vendqëndrimin (vendbanimin) dhe përjetim deri në një kohë”. Tha: “Në të (në tokë) do të jetoni (do të gjallëroni), në të do të vdisni (do të varroseni) dhe prej saj do të nxirreni (do të ringjalleni)” (El-Araf Sure, 7: 24-25) (5)

Iblis u rebelua, kërkonte dhe ende po kërkon pasues që të rebelohen kundër Allahut të Madhërishëm. Ademi a.s dhe Hava u mashtruan nga ai. Sidoqoftë, ata u penduan duke thënë: Ata të dy thanë: “Zoti ynë, ne i bëmë të padrejtë(i dëmtuam) vetvetes sonë, në qoftë se nuk na falë dhe nuk na mëshiron, ne me siguri do të jemi prej të shkatërruarve!” (Al-Araf Sure, 7:23) (6) Dhe Allahu (xh.xh) pranoi pendimin e tyre. Nga ana tjetër, shejtani nuk u pendua nga mendjemadhësia e tij dhe do të vuajë për të si në këtë botë ashtu edhe në Ahiret.

(1) – El-Hixhr, 15: 28–31; Al-Baqarah, 2:34, Al-Isra, 17:61; El-Kahf, 18:50; Të trishtuar, 38: 71-74.

(2) – El-Hixhr, 15: 32-35; Al-Araf, 7: 12-13; I trishtuar, 75-78.

(3) – El-Hixhr, 15: 36-40; Al-Araf, 7: 14-15; Të trishtuar, 38: 79-82.

(4) – Al-Araf, 7: 20-23; Ta-ha, 20: 121.

(5) – Al-Araf, 7: 24-25; El-Bekare, 2:36; Ta-ha, 20: 123.

(6) – Ta-ha, 20: 124-125; Baqarah, 2:38.