A ka thënë Profeti (a.s) për një sahab që ka rënë dëshmor në një luftë se ai ishte në mes të Xhehenemit sepse vodhi një rrobë që i përkiste shtetit?

I dashur vëlla/motër,

Hadithi lidhur me këtë çështje është si vijon: Hz. Omeri tregon: “Kur ishte dita e Hajberit, një grup nga sahabët e Profetit (a.s.) erdhën atje dhe thanë: “Filani është shehid, filani është shehid”, derisa kaluan pranë një burri dhe tha: “Filani është shehid.” Mirëpo, Profeti (a.s) e kundërshtoi këtë dhe tha: “Jo. E kam parë në zjarr për rrobën ose mantelin që kishte vjedhur nga plaçka.” Pastaj, ai tha: “O Omer, i biri i Hattabit! Shkoni dhe lajmëroni njerëzve se askush tjetër përveç besimtarëve nuk do të hyjë në Xhenet.” Unë dola dhe shpalla: “Me të vërtetë askush përveç besimtarëve nuk do të hyjë në Xhenet.” (Muslim, Iman, 182; Ibn Kethiri, interpretimi i Al-i Imran, 3/161)

Kuptohet nga hadithi se gjërat që i përkasin shtetit, një personi apo plaçka të gjitha përfshijnë shkelje të të drejtave të të tjerëve. Njeriu duhet të paguaj për shkeljen e të drejtave të të tjerëve edhe nëse është dëshmor. Allahu mund t’i falë disa njerëz duke e bindur personin të cilit i është shkelur e drejta. Megjithatë, siç thuhet në hadithin e mësipërm, Ai mund të ndëshkojë disa prej tyre. Do të jetë e dobishme të shpjegoni këtë hadith nga disa aspekte bazuar në pyetjen tuaj:

1. Meqenëse ky hadith është përfshirë në Muslim, ai konsiderohet i shëndoshë në parim.
2. Krimet që lidhen me të drejtat e njerëzve patjetër do të vihen në pyetje pasi ato përfshijnë “shkelje të të drejtave të të tjerëve”. Pas marrjes në pyetje, disa njerëz mund të ndëshkohen, ndërsa të tjerët mund të falen duke i bindur njerëzit, të drejtat e të cilëve janë shkelur.
3. Në ngjarjen që përmend hadithi, Profeti (a.s) thotë qartë se personi u ndëshkua në mënyrë që të tjerët të merrnin një mësim prej tij. Pra, shkelja e të drejtave të të tjerëve nuk injorohet edhe nëse personi në fjalë është dëshmor.
4. Do të jetë gabim të nxirret përfundimi se ky person që vodhi është jobesimtar duke vepruar sipas thënies së fundit të hadithit: “Askush përveç besimtarëve nuk do të hyjë në Xhenet”. Sepse, ka shumë ajete dhe hadithe që thonë se një person që bën një mëkat të madh nuk është jobesimtar. Ky është edhe qëndrimi i dijetarëve të Ehli Sunetit. Nga kjo deklaratë mund të nxirret si vijon: Një besim i fortë dhe i sinqertë është i nevojshëm për të hyrë në Xhenet. Meqenëse ky është një stil udhëzimi, adresuesit bëjnë tërheqjen e vëmendjes drejt çështjes duke formuar një imazh që vë në dyshim besimin e njeriut që u ndëshkua. Kështu, shtrohet një pyetje si më poshtë: “A e pengon vjedhja besimin?” Ky stil është një strategji e mençur udhëzimi.

Në fakt, kjo çështje tregohet në disa hadithe të shëndosha:

Sipas asaj që transmetohet nga Ebu Hurejre, Pejgamberi a.s. ka thënë:

“Zavatari që kurvëron nuk është besimtar përderisa e kryen atë dhe asnjë hajdut që vjedh nuk është besimtar përderisa kryen vjedhje, dhe asnjë pijanec që pi verë nuk është besimtar përderisa e pi atë.”

Muslimi, Iman, 100

Kur çështja shikohet nën dritën e këtij hadithi, mund të kuptohet se një person që kryen një krim nuk është besimtar në momentin që e kryen atë krim. Kjo nuk do të thotë se ai është jobesimtar. Duhet kuptuar si vijon: “Kur ky person kryen një krim, ai nuk e dëgjon zërin e besimit të tij, nuk vepron me vetëdije besimi, çaktivizon zemrën e tij besimtare dhe preferon të përmbushë dëshirat dhe qejfet e shpirtit të tij, pavarësisht nga zhurma e zemrës së tij.”

https://questionsonislam.com/question/did-prophet-pbuh-say-companion-who-was-martyred-war-he-was-middle-hell-because-he-stole