A tregohet Pejgamberi a.s në Librat e Vjetër?

Megjithëse librat e shenjtë përveç Kuranit u ngatërruan nga qeniet njerëzore, emri dhe cilësitë e Pejgamberit Muhamed a.s në kopje të ndryshme të atyre librave të shenjtë kanë një ngjashmëri të madhe.

Kur’ani Famëlartë njofton se Allahu i Madhërishëm dërgoi udhëzues dhe pejgamber kohë pas kohe dhe u zbuloi atyre rregulla, urdhra dhe libra përmes shpalljeve. Në varësi të kësaj shprehjeje, Kur’ani përmend Shkrimet e Ibrahimit a.s, Tevratin e Musait a.s, Zeburin e Davudit a.s dhe në fund Inxhilin (Biblën) e Isait a.s. Sa për frazën librat e të vjetërve, mund të jetë përdorur (megjithëse jo domosdoshmërisht e vërtetë) për të treguar disa nga librat e Zoroasterëve dhe Brahminëve.

Implikimet në Shkrimet e Vjetra Perse:

Feja e Persianëve ishte feja më e vjetër në botë pas Hinduizmit. Shkrimet e tyre të shenjta u bashkuan në dy burime të quajtura desatir dhe zend-avesta. Në Desatir nr: 14, gjinden të shkruara disa parime në lidhje me fenë e Islamit dhe këto fjali ekzistojnë aty në lidhje me ardhjen e Pejgamberit Muhamed a.s: Kur persët të kenë një nivel të ulët të moralit, do të ngrihet një dritë në Arabi. Pasuesit e tyre do të lartësojnë fronin e tij, fenë dhe gjithçka. Një ndërtesë u bë atje (e cila tregon për Qaben) dhe në të, kishte shumë idhuj për t’u hequr. Njerëzit do të adhurojnë duke kthyer fytyrat e tyre drejt saj. Pasuesit e tyre do të pushtojnë Persinë, Tausin dhe Balhin dhe shumë njerëz të mençur të Persisë do të bashkohen me ta.

Siç shihet nga rreshtat e mësipërm, dielli i Islamit, i cili do të lindte shekuj më vonë, dhe Pejgamberi i tij i lartësuar a.s janë përshkruar mjaft qartë. Dhe atje shkruan se ky Pejgamber, reputacioni i të cilit vlerësohet shumë, Ahmed, mëshirë për të gjitha qeniet, do të shkulë idhujt një herë e mirë.

Nga pjesët ekzistuese të këtij libri, Kapitulli i Yashtit 13, pjesa 129, të njëjtat të vërteta zbulohen edhe një herë dhe personi që do të shkatërrojë idhujt përmendet si një mëshirë për të gjitha qeniet. Siç dihet, një nga emrat e Pejgamberit Muhamed a.s është rahmeten-lil-alemin (ai që është mëshirë për të gjitha qeniet).

Implikimet në shkrimet e shenjta indiane:

Në Shkrimet e Shenjta Indiane si Paru 8, Khand 8, Adhya 8 dhe Shalok 5-8, Pejgamberi Muhamed a.s përmendet si vijon: Një disiplinues i shpirtit mellacha (një gjuhë e huaj dhe një banor i një vendi të huaj) me emrin Muhamed do të vijë së bashku me shokët e tij. Pas mbërritjes së tij, ai do lahet në Raja, Punjabi, dhe në lumin Ganj. Ata do thonë, o ti! Krenari e njerëzimit, banor i tokës së Arabisë, ti ke mbledhur një fuqi të madhe për të vrarë shejtanin. (Prof. Dr. Muhammed Hamidullah, Interpretimi i Kuranit të Shenjtë)

Është mjaft e habitshme që emri i Pejgmaberit Muhamed a.s zbulohet ashtu siç është. Fjalët krenaria e njerëzimit që u lexua në rreshtat e mësipërm janë me të njëjtin kuptim si emri i Pejgamberit Muhamed a.s, i cili është fahr-i âlem (krenari për njerëzimin).

Buda flet për një person të ngritur i cili do të nderojë botën pas vdekjes së tij. Emri i këtij personi është matteya në gjuhën Palice, maitreya në gjuhën sanskrite, armidia në gjuhën burmane dhe ky person do të jetë i butë dhe zemërmirë dhe do t’i thërrasë njerëzit në rrugën e drejtë. Kuptimi i emrave që janë lexuar në lajme shumë para Budës është mëshirë. Siç dihet, Kur’ani njofton për Profetin Muhamed në 21/107: “E Ne të dërguam ty (Muhammed) vetëm si mëshirë për të gjitha krijesat.”.

Një nga dorëshkrimet shkruan si më poshtë, Buda tha: Unë nuk jam Buda (udhëzuesi) i parë që kam ardhur në botë dhe nuk do të jem as i fundit. Disa kohë më vonë, një person tjetër do të vijë në botë. Ai është gjithashtu i bekuar, i ndriçuar dhe njeri jashtëzakonisht i aftë në menaxhim. Ai do t’ju mësojë të njëjtat të vërteta të përjetshme siç ju kam mësuar. Ananda pyeti: Si do të njihet ai? Buda u përgjigj: Ai do të njihet si maitreya (mëshirë).

Dorëshkrimet Pali dhe Sanskrite e shkruajnë këtë person të bekuar me emrin Maho, Maha dhe Metta. Dy të parat do të thotë ndriçues i madh dhe i fundit i mëshirshëm, të gjitha këto janë atributet e Pejgamberit Muhamed a.s. Siç shqyrtohet me kujdes, emrat Mohamet dhe Mahamet, të cilët tregojnë emrin origjinal të Pejgamberit Muhamed a.s, rrjedhin nga fjalët maha dhe metta.

Le të vazhdojmë kërkimet tona mbi Tevratin, Inxhilin (Biblën) dhe Psalmet e Davudit a.s. Hulumtimi më i gjerë i kryer ndonjëherë në këtë pikë i përket Husein-i Xhisrit. Ky dijetar sirian, i cili jetoi 1261-1327 sipas kalendarit mysliman, prindërit e të cilit ishin pasardhës nga familja e Pejgamberit Muhamed a.s, nxori 114 shenja nga librat e shenjtë në lidhje me Profetin Muhamed (a.s.) dhe i botoi ato në librin e tij me titull Risale-i Hamidiyye.

Edhe në Tevrat, i cili llogaritet të jetë një prej Shkrimeve të Shenjta të vjetra më të korruptuara, ka këto shenja në lidhje me Pejgamberin Muhamed a.s: Kur sheh kalorës, kalorës në çifte, kalorës mbi gomarë, kalorës mbi deve, të dëgjoni me zell, me shumë zell. (Isaia xxı, 7)

Tregohet nga Pejgamberi Isa (paqja e Zotit qoftë mbi të) se njëri nga dy kalorësit, i cili është hipur mbi një gomar këtu, është Isa a.s. Pasi që Isai a.s hyri në Jeruzalem mbi kurrizin e një gomari. Është e qartë se ai që është në shpinën e një deveje është Pejgamberi Muhamed a.s. Ai hyri në Medinë në shpinën e një deveje.

Le të tregojmë këtu se në përkthimet e Biblës fjalët faraklit dhe paraclete (perikletos) janë mbajtur siç janë ndërsa, në përkthimet e fundit në përkthimin arabisht kjo fjalë është përkthyer si muazzi (ngushëllues).

Në shkrimet e shenjta të Shuajbit, emri i Pejgamberit Muhamed a.s lexohet si musefe në Tevrat, ekuivalenti fjalë për fjalë i së cilës është Muhamed. Gjithashtu ekuivalenti i emrit munhemenna në Tevrat është përsëri Muhamed (kuptimi fjalor i Muhamedit lavdërohet shumë herë) Përveç kësaj, emri i Muhamedit lexohet ahyed në Tevrat, Ahmad në Bibël.

Ne e përfundojmë temën tonë me një hadith. “Emri im është Muhamed në Kuran, Ahmed në Bibël dhe Ahyed në Tevrat.”

English source: https://questionsonislam.com/article/are-there-any-implications-prophet-muhammad-pbuh-old-books