A përmenden zbulimet shkencore në Kuran?

Vëlla dhe motër e nderuar,

Më poshtë në një ajet në Kur’an thuhet:

Çelësat e fshehtësive janë vetëm te Ai, atë (fshehtësinë) nuk e di kush pos Tij. Ai e di çka ka në tokë dhe në det, Ai e di për çdo gjeth që bie dhe s’ka kokërr në thellësi të tokës, s’ka të njomë dhe s’ka të thatë që nuk është (shënuar) në librin e qartë. (El-En’am, 59)

Çfarë nënkuptohet me frazën, “Kitab el-Mubin” (Libër i Qartë)?

Dijetarët islam e interpretuan atë si Kur’an dhe si “Levh el-Mahfudh”

Levh el-Mahfudh është një pllakë, sekreti dhe përmbajtja e së cilës dihet vetëm nga Allahu xh.sh. dhe në të është shkruar gjithçka që dihet nga Allahu xh.sh. dhe gjithçka që ka ndodhur dhe do të ndodhë. Ky është libër i kaderit të Allahut xh.sh.

Ne nuk mund të pretendojmë që ajeti tregon vetëm një nga ato dy mundësi. Prandaj, mund të thuhet se si Levh El-Mahfudh ashtu edhe Kur’ani nënkuptohen me frazën Kitab el-Mubin.

Në këtë rast, gjithçka është shkruar qartë në detaje në Levh el-Mahfudh dhe është përmbledhur në Kuran. Dallimi midis tyre është si ndryshimi midis një peme dhe farës së saj. Për shembull, një farë fiku është aq e vogël sa një pikë, por përfshin një pemë të madhe fiku në të me të gjitha karakteristikat e saj (lartësinë, degët, gjethet, frutat, shijen, aromën, etj.), ajo mbart të gjitha aspektet (materiale dhe shpirtërore) të pemës së fikut në gjene që nuk mund t’i shohim në formën e programeve. Është një realitet i vërtetuar shkencërisht.

Prandaj, ngjarjet e rëndësishme të së kaluarës dhe të ardhmes regjistrohen në Kuran në formën e përmbledhjeve dhe shenjave ashtu si fara.

Sidoqoftë, nuk është e mundur që të gjithë ta shohin dhe ta kuptojnë atë. Disa studiues që janë ekspertë në lidhje me këtë çështje mund t’i perceptojnë ose t’i shohin ato.

Është normale që pyetja vijuese të vijë në mendje: Cila është arsyeja që zbulimet shkencore të cilat janë shumë të rëndësishme për njerëzimin si aeroplani, treni dhe energjia elektrike nuk shpjegohen qartë në Kuran?

Kësaj pyetjeje që mund t’i vie në mend çdokujt mund ti përgjigjemi në disa aspekte:

1. Nga pikëpamja e qëllimit kryesor të Kuranit: Qëllimi kryesor i Kuranit nuk është të na jap informacion shkencor ose të na paraqesë informacion historik në lidhje me të kaluarën dhe të ardhmen. Nuk është as një libër i historisë, gjeografisë, fizikës, kimisë ose një libër i zbulimeve dhe shpikjeve. Të kërkosh informacione në Kur’an rreth asaj se çfarë përmbajnë ato libra (të shkencës dhe shpikjeve) buron nga mungesa e njohjes së qëllimit kryesor të Kur’anit dhe njohja e plotë e tij.

E para dhe më e rëndësishmja, Kura’ni është një libër i fesë. Është një libër që informon njerëzit për Allahun dhe detyrat e tyre ndaj Allahut. Në fakt, të gjitha fetë përpiqen të shpjegojnë “Krijuesin” dhe “detyrat e krijesave”, të cilat janë dy gjëra të panjohura për njerëzit. “Kush është Krijuesi? Çfarë është Krijuesi? Çfarë lloj qenieje është Ai? Çfarë bëri Ai? Çfarë po bën Ai? Cili është qëllimi i Tij në krijimin e njerëzve dhe gjërave? ”

Njeriu dëshiron t’i zbulojë dhe t’i kuptojë ato çështje. Ne duam të dimë dhe kuptojmë: “Çfarë janë krijesat? Nga kanë ardhur? Çfarë do të ndodhë me ta në fund të fundit? Cilat janë funksionet dhe detyrat e tyre në këtë botë? ”

Qëllimi kryesor i Kuranit është të informojë njerëzit për Zotin e tyre dhe veten e tyre duke iu përgjigjur këtyre pyetjeve.

Kur’ani përmend krijesa të tjera së bashku me ato çështje. Toka dhe qielli, hëna, dielli dhe yjet, kafshët dhe pemët, malet, detet dhe lumenjtë përmenden të gjitha në Kuran. Sidoqoftë, arsyeja pse ato përmenden janë dy qëllimet e përmendura më lart: të përmendet fuqia e Allahut dhe autoriteti i Tij mbi ta, dhe të informojë njerëzit për Allahun duke i përdorur ato si prova dhe mjete, ose të përmenden përfitimet dhe përdorimet e tyre për njerëzit dhe për të përmendur qëllimin e krijimit të tyre, për të kujtuar njerëzit për detyrat e tyre të shërbimit dhe për të inkurajuar njerëzit që t’i përmbushin ato.

Galaktikat, numri i yjeve dhe informacioni shkencor si diametri i diellit, distanca e tij me botën, rrezet që transmeton dhe shkalla e nxehtësisë së tij nuk përmendet në Kuran sepse informacioni që përshkruan ato gjëra nuk është i rëndësishëm nga pikëpamja e adhurimit të Allahut. Përkundër gjithë madhësisë dhe shërbimit të tij, dielli përmendet si një “llambë” ose “qiri” për sa i përket rëndësisë së tij në kuadrin e adhurimit. Bota është herë një djep dhe herë një dyshek, ndërsa qielli një tavan i zbukuruar me yje.

Si mundet që shpikjet njerëzore të kërkojnë të drejtën për t’u përmendur në Kuran përderisa universi i gjerë përshkruhet në këtë mënyrë? Ata janë shumë të vegjël dhe të parëndësishëm për sa i përket trupave dhe shërbimit të tyre në krahasim me madhështinë e universit. Pastaj, një përmendje indirekte nga Kur’ani për shpikjet njerëzore është e mjaftueshme për ta. Më vonë do ta shohim se si është bërë ashtu.

2- Nga këndvështrimi i misterit të testimit: Një arsye tjetër pse Kur’ani nuk përmend shpikje shkencore ose ngjarje të së kaluarës dhe të ardhmes mjaft qartë që çdokush të kuptojë, është një domosdoshmëri e misterit të testimit.

Me këtë ne nënkuptojmë se, qeniet njerëzore nuk u krijuan me një aftësi fikse dhe të pandryshueshme si krijesat e tjera. Njeriu mund të përparojë (të lartësohet) ose të tërhiqet (të zbresë) për shkak të natyrës së tij. Ai mund të përparojë shpirtërisht dhe të tejkalojë engjëjt ose mund të bjerë në një nivel më të ulët se ai i kafshëve.

Zoti i Madhërishëm nuk e la njeriun pa mbikëqyrje pasi e krijoi ashtu. Ai u mësoi qenieve njerëzore si të përparojnë dhe të arrijnë synime të larta përmes profetëve; Ai gjithashtu u tregoi atyre pengesat që do të parandalojnë përparimin dhe shkaqet që do t’i poshtërojnë dhe ulin ata; Ai u tha atyre, “Këtu janë dy mënyra para jush; njëra prej tyre çon në përparim dhe tjetra çon në humbje. Mos e ul veten duke iu bindur Shejtanit. Përndryshe, do të gjykohesh për të dhe do të humbasësh përjetësisht.”

Lartësia shpirtërore dhe madje materiale e njeriut varet nga zgjedhja e kësaj rruge të vërtetë  me vullnetin e tij të lirë. Jeta është një mundësi, një provë që i është dhënë njeriut për të bërë një zgjedhje.

Nëse testimi për njeriu duhet të jetë me të vërtetë test, atëherë ai nuk duhet të detyrohet në zgjedhjet që i bënë.

Profetët u dërguan në çdo epokë për të rinovuar këtë mesazh hyjnor; ata shpjeguan të vërtetat që u harruan me kalimin e kohës dhe që u mbuluan në një mënyrë që mendjet të kuptonin.

Asnjë profet nuk i detyroi njerëzit të besonin kur përçuan mesazhin hyjnor. Në një farë mënyre, mrekullitë që mahnitën mendjet nuk po heshtnin plotësisht dhe nuk i detyronin njerëzit të besonin. Për shembull, kur shkopi i Musait gëlltiti litarët iluzorë të magjistarëve, ata thanë,

…”Ne i besuam Zotit të Harunit dhe të Musait!; … dhe Faraoni tha: Ai (Musai) është prijës i juaj, i cili ua mësoi magjinë,” (Ta-Ha, 70-71), dhe vazhduan të mos besonin.

Në mënyrë të ngjashme, kur Profeti (a.s) ndau hënën në dy pjesë, pas kërkesës së politesistëve Mekas, ata vazhduan të rezistonin duke thënë: “Muhamedi ka filluar të ndikoj në qiell me magjinë e tij”.

Kështu, feja është një sprovë. Në këtë sprovë, një derë i hapet mendjes por nuk mënjanohet vullneti i njeriut. Pastaj, është në kundërshtim me këtë parim që Kur’ani të përmend teknologjinë që njerëzit do të shpikin dhe ngjarjet që ata do të shohin në të ardhmen, mjaftueshëm qartë që t’i kuptojnë të gjithë. Në atë rast, askush nuk do të jetë në gjendje ta refuzojë atë; ata do të duhet ta pranojnë atë.

3- Nga këndvështrimi i përparimit gradual: Siç dihet, ligji i gradualizmit është në pikëpyetje për njeriun. Ky ligj bëri të mundur që njeriu të zbulojë dhe shpikë teknologji dhe mjete të ndryshme gradualisht kur ato ishin të nevojshme dhe kur njeriu punoi shumë. Nëse do të kishte qenë një rregull hyjnor të përmendte shkencën qartë në librat qiellorë, do të ishte në kundërshtim me parimin e përparimit gradual. Gjithçka do të ishte dhënë menjëherë; kështu që, njeriu nuk do të duhej të punonte; do të kishte pasur bashkësi njerëzish në të njëjtin nivel kudo pasi të gjithë njerëzit do të kishin marrë të njëjtin mesazh. Është në kundërshtim me parimin e gradualizmit, i cili është në pikëpyetje për njeriun.

4- Nga këndvështrimi i nderit të njerëzimit: Zoti i Plotfuqishëm i lejoi njerëzimit një pjesë të madhe të nderit dhe krenarisë duke mos përmendur qartë shkencën në Kuran. Është një nder i madh për njeriun, i cili njihet si “mëkëmbësi në tokë” (mbizotërues mbi qeniet e tjera të gjalla në tokë) dhe si “i nderuar”, të arrijë shkencën dhe shpikjet duke zhvilluar aftësinë e tij përmes përpjekjeve të tij personale. A ka ndonjë qenie njerëzore që nuk krenohet me zbuluesit dhe shpikësit e mëdhenj që zbuluan Amerikën, që shpiku orën e alarmin, Piri Reis, i cili vizatoi hartën e parë botërore, Ibn En-Nefs, i cili zbuloi sistemin e qarkullimit të gjakut, Edison i cili zbuloi energji elektrike pavarësisht nga kombësia e tyre?

Ky nder është një nga milionat e mirësive të Zotit të Plotfuqishëm për njerëzimin. Pjesa e qenieve njerëzore në zbulimet dhe shpikjet është e pranishme edhe pse shumë pak; dhe është një mjet krenarie. Nëse ato zbulime dhe shpikje do të ishin përmendur në Kuran, ne do të ishim privuar nga ky nder.

5- Nga pikëpamja e kapacitetit të njerëzve që Kurani adreson: Kur’ani merr parasysh nivelin e të kuptuarit të shumicës së njerëzve. Në secilën epokë, më shumë se tre të katërtat e njerëzve janë njerëz të thjeshtë. Edhe sot, disa çështje shkencore mund të kuptohen vetëm nga ekspertët e asaj dege të shkencës; pjesa tjetër nuk mund ta kuptojë atë. Kur flisni në një mënyrë që shumica e njerëzve t’ju kuptojnë, është e qartë se ata në nivele më të larta do t’ju kuptojnë më lehtë.

Për më tepër, nëse e konsiderojmë që Kur’ani nuk adreson vetëm një gjeneratë të vetme, por të gjitha gjeneratat deri në ditën e gjykimit, ne do ta kuptojmë më mirë rëndësinë e çështjes.

Nëse gjërat që nuk përputhen me vëzhgimet e përditshme të njerëzve, përvojat e tyre individuale dhe nëse informacionet e përgjithshme do të ishin përmendur hapur, do të kishte shkaktuar dy pengesa të rëndësishme:

1- Do të ishin larguar nga feja njerëzit që nuk besonin plotësisht dhe që kishin hezitime. Ata që do të kundërshtonin fenë do ta kishin përdorur atë për të rritur përqeshjen e tyre. Për shembull, nëse Kurani do të kishte përmendur mikrobet dhe do të thoshte se kishte miliona qenie të vogla të gjalla në një gotë ujë që ne pinim, ky informacion do t’i hutonte besimtarët që jetuan para shpikjes së mikroskopit dhe do t’i bënte ata të kishin bestytni; do t’i kishte çuar jobesimtarët në refuzim dhe tallje totale.

2- Do të kishte tërhequr vëmendjen e njerëzve për gjëra të panevojshme dhe të padobishme. Nëse Profeti do t’i kishte informuar njerëzit përmes Kuranit dhe njohurive të tij personale se do të kishte televizione dhe njerëzit do të shikonin atë që ndodh në pjesë të ndryshme të botës, ose nëse ai do të kishte thënë se do të kishte energji elektrike dhe se një qytet i tërë do të shndërrohej në shkëlqim nga errësira duke shtypur një buton, njerëzit do të ishin përfshirë në diskutime dhe biseda të panevojshme midis tyre dhe do të kishin harruar detyrat e tyre kryesore. Sidoqoftë, ky nuk është qëllimi i fesë. Qëllimi i vërtetë i fesë është të rregullojë detyrat e njerëzve ndaj Allahut dhe marrëdhëniet e tyre me njerëzit e tjerë, dhe t’i mësojë atyre mënyrat e përparimit material dhe shpirtëror.

Pavarësisht nga cili këndvështrim merreni me të, mendja nuk e konsideron të përshtatshme që shkenca dhe teknologjia të përmenden qartë në Kuran.

Për shkak të shumë urtësive dhe arsyeve, më të rëndësishmet prej të cilave i kemi përmendur më lart, shkencat nuk përmenden haptas në Kuran; megjithatë, vërehet se ato nënkuptohen ose tregohen në mënyra të ndryshme. Ne do të përpiqemi ta shpjegojmë çështjen duke dhënë disa shembuj.

A – Informacion në lidhje me kozmosin: Kur’ani shpesh jep informacion në lidhje me universin. Përmenden krijimi, rendi, harmonia e universit, nata dhe dita njëra pas tjetrës, shiu, retë, bimët, pemët dhe kafshët. Informacioni rreth tyre përfaqëson ligjet në lidhje me gjëra aq të vërteta, saqë shkenca që u zhvillua në çdo fushë vetëm e konfirmoi atë; shkenca nuk deklaroi kurrë diçka të kundërt me të.

Për shembull, në shumë vargje të Kur’anit, thuhet vazhdimisht se, bimët u krijuan në çifte (dy) (ar-Rahman 52, ar-Ra’d 3, Taha 131); në një ajet, thuhet se gjërat që ne nuk i dimë janë krijuar gjithashtu në çifte (Jasin 36); në një ajet tjetër, vëmendja tërhiqet nga fakti se gjithçka u krijua në çifte (adh-Dhariyat 49). Kështu, Ai na informon për ekzistencën e çifteve si, e mirë- e keqe, e shëmtuar- e bukur, e nxehtë-e ftohtë, natë- ditë, besim- mosbesim, grimca pozitive-negative etj. Ky informacion mund të duket i thjeshtë për sot, por është një mrekulli për një epokë 14 shekuj më parë.

Ajeti i nurit (dritës) është një shembull interesant që duhet ta përmendim këtu. Mund të thuhet se tregon energji elektrike, një nga zbulimet më të rëndësishme të njerëzimit:

All-llahu është dritë (ndriçues, udhëzues) i qiejve e i tokës. Shembulli i dritës së Tij i ngjason kandilit të vendosur në një zgavër të errët. Kandili gjendet brenda një qelqi si të ishte yll flakërus e që ndizet prej (vajit të) një druri të bekuar, prej ullirit që nuk mund të quhet as i lindjes e as i perëndimit, e vaji i tij ndriçon pothuajse edhe pa e prekur zjarri. Dritë mbi dritë. All-llahu udhëzon kah drita e Vet atë që do Ai. All-llahu sjell shembuj për njerëzit. All-llahu çdo gjë di shumë mirë. (En-Nur, 35)

Ne e kuptojmë që krahasimi, “sikur të ishte një yll flakërues” tregon llambën e dritës, “e vaji i tij ndriçon pothuajse edhe pa e prekur zjarri” tregon energji elektrike dhe ne gjithashtu e kuptojmë nga krahasimi “(vajit të)një druri të bekuar, prej ullirit që nuk mund të quhet as i lindjes e as i perëndimit” se vaji i përmendur në ajet nuk është vaji i prodhuar nga bimët që rriten bazuar në kushtet klimatike.

Lartësia dhe thellësia në stilin e vargut dhe veçanërisht krahasimet janë të përshtatshme për nxjerrjen e kuptimeve të tjera.

B – Ngjarjet Historike: Kur’ani hedh dritë mbi të ardhmen duke përshkruar disa ngjarje në të kaluarën dhe tregon disa avancime në teknologji që njerëzimi mund ti arrijë përmes shkencës. Disa nga ato ngjarje janë mrekulli që i janë dhuruar profetëve. Disa prej tyre nuk vlerësohen si mrekulli. Le të japim disa shembuj:

1- Në kapitullin e El-Fil, thuhet se ushtria etiopiane, qëllimi i së cilës ishte prishja e Qabes, u mposht nga gurët e argjilës së pjekur të quajtur “sixhxhil”. Aty tregohet se grimcat që janë mjaft të vogla për të mbajtur një zog mund të përdoren për të mposhtur një ushtri nëse hidhen poshtë nga ajri. Armët e ndryshme të hedhura nga aeroplanët, gjylet e topave dhe plumbat e raketave që shpërthejnë në një lartësi të caktuar zbatojnë këtë parim.

2- Në betejën e Bedrit, një mrekulli e dhënë Profetit (a.s) na informon për diçka më tej se sa ajo e përmendur më lart. Siç është shpjeguar në librat e tefsirit dhe sijerit (jeta e Profetit), një grusht dheu dhe rërë që Profeti mori nga toka dhe u hodhi armiqve goditi sytë e secilit armik dhe shkaktoi disfatën e tyre. Ajeti rrëfen ngjarjen si vijon:

Ju nuk i mbytët (në të vërtetë) ata, por All-llahu (me ndihmën që ua dha) i mbyti ata, dhe ti nuk i gjuajte (në të vërtetë) kur i gjuajte ata, por All-llahu (të ndihmoi) i gjuajti, e (bëri këtë) për t’i shpërblyer besimtarët me një dhunti të mirë nga ana e Tij. All-llahu gjithçka dëgjon dhe di. (El-Enfal, 17).

Është një teknologji shumë e përparuar që një plumb të ndjekë cakun dhe ta kapë atë sot. Sidoqoftë, dëmi i tij është i kufizuar nga shënjestra në ajër. Vargu tregon se është e mundur të zhvillohen plumba që mund të gjejnë dhe kapin shënjestra të vogla si qeniet njerëzore dhe që ato mund të hidhen edhe me dorë. Bomba neutronike mund të jetë një shembull i saj.

C – Mrekullitë: Mrekullitë e përmendura në Kur’an tregojnë disa teknologji që qeniet njerëzore mund të arrijnë. Mrekullia e Miraxhit (Ngjitjes) është njëra prej tyre. Profeti (a.s) u ngrit në qiell me shpirtin dhe trupin e tij përmes mrekullisë së Miraxhit (El-Isra 1; En-Nexhm 7-18). Sipas shpjegimeve plotësuese që u raportuan së bashku me hadithe, zbritja në qiell u bë nga një automjet që i ngjante një kali dhe udhëtonte shumë shpejt i quajtur Burak. Përshkrimi për shpejtësinë e Burak është shumë i jashtëzakonshëm. Në hadith thuhet se Burak hap këmbën e përparme në pikën përfundimtare që arrin syri. Kjo mrekulli tregon se rruga për në qiell është e hapur për qeniet njerëzore së bashku me tërheqjen e vëmendjes për madhësinë e shpejtësisë që duhet të arrihet në hapësirën e gjerë.

Mrekullia e lidhur me shkopin e Musait lidhet me ditët e sotme. Një nga mrekullitë e shkopit që bën gjëra të mrekullueshme është nxjerrja e ujit nga toka kur Musai godet tokën me të. Uji del nga 12 burime (El-Bekare, 60). Sot, nxjerrja e ujit përmes puseve të thella arteziane edhe në shkretëtira është bërë diçka e zakonshme. Përveç kësaj, jo vetëm ujë, por edhe benzinë dhe gaz natyror shpërthejnë nga toka. Meqenëse 12 burime përmenden në ajet, është e mundur që të mirat e tjera të ndriçojnë në të ardhmen.

Në të vërtetë, i Dërguari i Allahut (a.s) thotë në vijim në një hadith: “Dera e furnizimit është e hapur nga pika më e lartë e qiellit deri në thellësitë e tokës. Allahu u jep ushqim të gjithë robërve të Tij bazuar mbi përpjekjet e tyre “.

Një mrekulli që i është dhënë Hazreti Ibrahimit na informon në lidhje me materialet zjarrduruese. Siç dihet, Hazreti Ibrahimi, i cili nuk iu nënshtrua bashkësisë që adhuronte idhujt, i copëtoi idhujt që bashkësia e tij adhuronte. Atij iu dha dënimi për t’u hedhur në zjarr për shkak të veprës së tij. Kur Hazret Ibrahimi u hodh në zjarr, ai u strehua tek Allahu. Zoti i Madhërishëm i dha zjarrit këtë urdhër:

“O Zjarr! Ji i ftohtë dhe (një mjet) sigurie për Ibrahimin.” (el-Enbija, 69)

Zjarri nuk e dogji Hazreti Ibrahimin.

Kjo mrekulli na informon për ekzistencën e një materiali të papërshkueshëm nga zjarri. Në fakt, qeniet njerëzore zbuluan amianthusi; pastaj, ata e zhvilluan atë dhe prodhuan materiale që mbrojnë anijet kozmike nga djegia për shkak të hyrjes shumë shpejt në atmosferë dhe nxehjes shumë lehtë.

Si përfundim, mund ta themi këtë: Ka shumë vargje rreth informacionit dhe teknologjisë që do të arrihen në të ardhmen në Kuran. Ato vargje nuk u dërguan vetëm për të na treguar në lidhje me mrekullitë e profetëve ose historitë e profetëve. Ekzistojnë disa të vërteta shkencore në vargje të ndryshme të Kuranit, nga vargjet që japin informacione rreth krijimit të njeriut dhe universit e deri tek vargjet që e inkurajojnë njeriun të mendojë dhe të nxjerrë mësime. Ekspertët e secilës degë të shkencës do të jenë në gjendje të zbulojnë ato që lidhen me degët e tyre me kalimin e kohës.

Burimi:https://questionsonislam.com/question/are-scientific-discoveries-mentioned-quran